dəftər

is. <ər. əsli yun.>

1. Yazı yazmaq, yaxud rəsm çəkmək üçün kitab şəklində tikilmiş eyniölçülü kağız dəstəsi. Şagird dəftəri. Cib dəftəri. Ümumi dəftər. Rəsm dəftəri. – Gəncliyimin ilk xatirə dəftərində; Bu nəğmənin qırıq-qırıq sətirləri. . M. Araz. Bilirsən ki, necə anar; Qələm məni, dəftər məni! M. Müş..

2. Haqq-hesab və hesabat işlərini yazmaq üçün müxtəlif formada cızıqlanmış, kitab şəklində eyni ölçüdə kəsilmiş kağız dəstəsi. <Məşədi:> Dükan sahibi isə dəftər və çötgəni çıxarıb hesaba məşğul olur. Ə. H.. Hacı öz dükanlarından birini kontor kimi düzəldib buraya bəzi kitab, dəftər və kağız-kuğuz qoymuşdu. S. Şamilov. Dəftərdən düşmək – yaddan çıxıb adı dəftərə yazılmamaq, bir yerə qeyd edilməmək. Dəftərə düşmək – müəyyən məqsəd üçün dəftərə qeyd edilmək. Onun adı dəftərə düşdü. – Hər nə istəsəniz verək, ancaq o, idarənin dəftərinə düşübdür! S. R..